Έθιμο του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδάρη

Μετοχή παθητικού παρακειμένου

Στον πιο κάτω σύνδεσμο υπάρχουν χρήσιμα στοιχεία για τις μετοχές παθητικού παρακειμένου (κλιτές μετοχές).

https://www.slideshare.net/johngfer/m-15505476

Επίθετα σε -ης, -ης, -ες

Τα επίθετα σε -ης, -ης, -ες κλίνονται με τον πιο κάτω τρόπο:

Στον πιο κάτω σύνδεσμο θα βρείτε ένα παιχνίδι για εξάσκηση στα επίθετα σε -ης, -ης, -ες.

http://users.sch.gr/gregzer/8/%CE%95%CE%BE%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B7%CF%83%CE%B7%20%CF%83%CF%84%CE%B1%20%CE%B5%CF%80%CE%AF%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%B1%20-%CE%AE%CF%82%2C%20-%CE%AE%CF%82%2C%20-%CE%AD%CF%82/html5.html

Βραβεύσεις Οικολογικής Επιτροπής

Στο πλαίσιο του προγράμματος "Οικολογικά Σχολεία" μελετούμε φέτος το θέμα του νερού.  Στο σχολείο διεξήχθηκε διαγωνισμός γραπτού λόγου και ζωγραφιάς.  Συγχάρητήρια σε όλα τα παιδιά για τις εξαιρετικές τους δουλειές.  Από το τμήμα μας βραβεύτηκαν τα πιο κάτω παιδιά:

Γραπτός λόγος:
Χριστίνα Τουμάζου
Κατερίνα Κλεόπα
Ειρήνη Λεβέντη

Ζωγραφιά:
Πάρης Νέττου
Σοφία Μιχαήλ, Ειρήνη Λεβέντη
Παναγιώτης Μουζούρης, Φωτεινή Σεργίδη

Ο Βασιλιάς Σπάταλος και η μάγισσα Φούρκα

Μια φορά κι έναν καιρό, σ΄ ένα κάστρο μακρινό, ζούσε ένας βασιλιάς, ο Σπάταλος.  Αγαπούσε το νερό τόσο πολύ που πέθαινε γι’ αυτό.  Στο κάστρο του πάντα έτρεχε γάργαρο νερό.  Πάντα όμως!  Τη βρύση δεν την έκλεινε ποτέ, στα σιντριβάνια έτρεχε πάντα δροσερό νερό.

Όλος ο λαός του θύμωνε μαζί του, γιατί ήξερε πως έκανε σπατάλη, μεγάλη σπατάλη.  Αποφάσισαν μια μέρα να τον λογικέψουν.  Έτσι πήγαν στο κάστρο του να του μιλήσουν.

-Αξιότιμε Βασιλιά Σπάταλε, ήρθαμε να σας μιλήσουμε για κάτι πολύ σημαντικό που μας απασχολεί όλους…το νερό, εξήγησαν οι κάτοικοι.

-Το λατρεμένο μου νερό; Τι σας απασχολεί με αυτό; Πέστε μου, γιατί ξέρω τα πάντα για αυτό! Σχολίασε ενθουσιασμένα ο βασιλιάς.

-Όπως ξέρετε το νερό είναι πολύ σημαντικό και πολύτιμο για όλους.  Με λύπη μας βλέπουμε πως το σπαταλάτε.  Παντού τρέχει νερό και ξέρετε πως δε θα υπάρχει πάντα!  Κάποτε θα τελειώσει…

-Εγώ σπαταλώ νερό;  Που τόσο πολύ το αγαπώ;  Φύγετε αμέσως από εδώ!  Άκουσε ΄κεί που θα μου πείτε πως σπαταλώ νερό.  Ποιος;  Εγώ;  Θύμωσε ο βασιλιάς.

Τότε κατάλαβε ο κόσμος πως με το να του μιλήσουν δεν κερδίζουν τίποτα.  Έτσι έφυγαν από το κάστρο απογοητευμένοι.  Έπρεπε να σκεφτούν κάτι άλλο για να τον πείσουν, μα τι;

Μια νύχτα όλο το βασίλειο άκουσε κάτι…παράξενο και διαφορετικό!  Τι ήταν όμως;  Ήτανε κάτι πάνω από τα σύννεφα, τόσο ψηλά!  «Πώς γίνεται αυτό», αναρωτήθηκαν οι κάτοικοι.  Είδανε κάτι να πέφτει… τι ήταν;  Ήτανε άνθρωπος;  Δεν φαινόταν.  Το μόνο που πρόσεξαν ήταν κάτι να πέφτει στο μικρό δάσος και κάτι λεπτό και μακρόστενο από πίσω να ακολουθεί το αντικείμενο…

«Τι είναι», διερωτούνταν όλοι.  Αποφάσισαν να πάνε στο δάσος να ελέγξουν τι έγινε.  Έτσι, όταν μπήκανε μέσα στο μικρό δάσος είδανε με έκπληξη έναν άνθρωπο!  Ήτανε μια γυναίκα με ένα μοβ φόρεμα, σγουρά, φουντωτά, μαύρα μαλλιά και ένα πανύψηλο μοβ καπέλο.  Τι αλλόκοτη φορεσιά ήταν αυτή;  Δίπλα της υπήρχε μια παλιά σκούπα.

Στην αρχή φοβήθηκαν να της μιλήσουν, αλλά τους έτρωγε η περιέργεια να μάθουν ποια είναι και πώς βρέθηκε στον ουρανό. 

-Ποια είσαι;  Τι έκανες στα σύννεφα;  Γιατί ήρθες εδώ; Την βομβάρδιζαν με ερωτήσεις.

-Είμαι η μάγισσα Φούρκα.  Από εδώ είναι η μαγική μου σκούπα, ο Βελζεβούλης.  Ήρθα στην πολιτεία σας, γιατί άκουσα πως έχετε ένα πρόβλημα, από ότι άκουσα, με το νερό.  Σωστά;  Εξήγησε η μάγισσα. 

-Ναι, απάντησαν οι κάτοικοι της πολιτείας.  Ο βασιλιάς μας, ο Σπάταλος, σπαταλά το νερό.  Δοκιμάσαμε να του το πούμε, όμως δυστυχώς δε βάζει μυαλό. 

-Με το να του μιλήσετε, από ότι καταλάβατε και μόνοι σας, δε λύνεται το πρόβλημα.  Χρειάζονται πιο δραστικά μέτρα.  Έχω μια ιδέα, ακούστε…, και η μάγισσα τους εξήγησε το σχέδιό της.

Η μάγισσα Φούρκα μαζί με την πιστή της σκούπα, τον Βελζεβούλη, πήγαν στο κάστρο του βασιλιά Σπάταλου. 

-Βασιλιά, έμαθα πως σπαταλάτε το νερό, είναι αληθές;, ρώτησε η μάγισσα τον βασιλιά.

-Όχι, βέβαια, το αρνήθηκε κατηγορηματικά ο βασιλιάς.

-Εγώ όμως ξέρω πως το σπαταλάτε.  Σταματήστε!  Αλλιώς θα το πληρώσετε και θα το μετανιώσετε, τον απείλησε η μάγισσα με ύφος αυστηρό.

-Δε με φοβίζεις, της φώναξε με θυμό ο βασιλιάς.  Και σε παρακαλώ φύγε από το παλάτι και την πολιτεία μου.

-Εντάξει, θα φύγω, του απάντησε η μάγισσα και έφυγε από το κάστρο.  Στη συνέχεια, πήγε στο δάσος που την περίμεναν με αγωνία οι κάτοικοι της πολιτείας.

-Γιατί δεν τον σταμάτησες; Την ρώτησαν απελπισμένα οι κάτοικοι.

-Μην ανησυχείτε, τους καθησύχασε η μάγισσα.  Θα σταματήσει από λεπτό σε λεπτό.  Το νερό σε λίγο δεν θα τρέχει και ο βασιλιάς σας θα καταλάβει το λάθος του, και πόσο πολύτιμο είναι το νερό.

Δεν πέρασε πολλή ώρα και ο βασιλιάς στο κάστρο του κατάλαβε ότι το αγαπημένο του γάργαρο νερό σταμάτησε να τρέχει.  Ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής του.  Δεν ήξερε τι να κάνει και πώς να αντιμετωπίσει το κακό που τον βρήκε.  Έτσι κάλεσε τη Φούρκα και τον Βελζεβούλη στο παλάτι του για να τους ζητήσει βοήθεια.

-Συγγνώμη, καλή μου μαγισσούλα!  Δεν ήξερα τι έκανα.  Κατάλαβα το λάθος μου.  Αγαπούσα τόσο πολύ το νερό που το σπατάλησα.  Σε παρακαλώ, δώσε μου πίσω το νερό.  Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό!  Σε παρακαλώ!

-Πρέπει να κάνεις και κάτι άλλο, για να σου δώσω πίσω το νερό, του απάντησε η μάγισσα Φούρκα.

-Πες μου Φούρκα, τι πρέπει να κάνω για μου μου επιστρέψεις πίσω το νερό; Τη ρώτησε με αγωνία ο βασιλιάς.

-Θα πρέπει να ζητήσεις συγγνώμη από το λαό σου και απ΄ εδώ και πέρα να εξοικονομείς το νερό.

-Συγγνώμη, συγγνώμη, μάγισσα Φούρκα, σε παρακαλώ, δώσε μου πίσω το νερό!  Εκλιπαρούσε ο βασιλιάς.

-Όχι, σε εσένα, βασιλιά.  Στον λαό σου…  Που κάνανε τόσο κόπο, για να σώσουν το νερό! 

Τότε ο βασιλιάς ζήτησε συγγνώμη από όλους!  Η Φούρκα τους έδωσε πίσω το νερό και ο βασιλιάς Σπάταλος δεν ξανασπατάλησε το νερό.  Άλλαξε και το όνομά του.  Τώρα πια δεν τον λένε βασιλιά Οικονομία!

(Χριστίνα Τουμάζου, Στ2)

Νερό, νερό, νεράκι

Νερό, νερό, νεράκι
Για μένα θησαυράκι

Χωρίς αυτό δε ζω

Και μ΄ αυτό καλοπερνώ

Οι άνθρωποι είναι τρελοί

Που σε σπαταλούν πολύ.

Σαν μπω στο μπάνιο με χαρά

Τη βρύση κλείνω μη μου φύγεις μακριά.

Νερό μου δροσερό, νερό μου γαλανό

Οι άνθρωποι χωρίς εσένα θα πάθουν πανικό!

Είσαι διάφανο και άοσμο

Στα ποτάμια ρέεις με ρυθμό.

Είσαι ό,τι πιο πολύτιμο στον κόσμο υπάρχει

Και μας δίνεις χαρά και μεράκι πολύ!

(Ειρήνη Λεβέντη, Στ2)

Το νερό

Το νερό έχει αξία

Στον δικό μας γαλαξία

Το νερό δίνει ζωή

Γι’ αυτό θέλουμε πολύ

Αχ, νεράκι, σ΄ αγαπώ

Έλα λίγο να σου πω

Όμως κρίμα δεν μπορείς

Στην αγκαλιά μου δε θα μπεις.

Οι άνθρωποι σε χρειάζονται

Όμως δεν το αντιλαμβάνονται

Και σε σπαταλούν

Χωρίς να το καλοσκεφτούν

Το νεράκι δεν το κλείνουν

Σαν τα δόντια τους βουρτσίζουν

Το ανοίγουνε στο φουλ

Καθώς βάζουνε σιαμπού

Αν συνεχίσουν έτσι

Οι κότες στο κοτέτσι

Δε θα ΄χουνε νερό

Δε θα γεννούν αβγό.

Δεν μπορώ να το σκεφτώ

Χωρίς εσένα δε θα ζω

Πρέπει να σου πω ότι

Θα σε εξοικονομώ!

(Κατερίνα Κλεόπα, Στ2)

Σοφία Μιχαήλ, Ειρήνη Λεβέντη

Πάρης Νέττου

Παναγιώτης Μουζούρης, Φωτεινή Σεργίδη

O θρύλος του σκιάχτρου

Στην τάξη προβάλαμε την ταινία μικρού μήκους "Ο θρύλος του σκιάχτρου". Στο σπίτι χρειάζεται να συμπληρώσετε τις σκηνές της ιστορίας και να αλλάξετε το τέλος μέσα από μια αφήγηση τουλάχιστον τριών παραγράφων. Σας αναρτώ και την ταινία, αν θέλετε να την ξαναδείτε στο σπίτι...


https://youtu.be/yPoHGEB7JN8

Κατασκευή πασχαλινού λαγού

Την Παρασκευή, στο μάθημα της Τέχνης, θα φτιάξουμε το πιο κάτω πασχαλινό λαγουδάκι.  Για την κατασκευή θα χρειαστούν τα πιο κάτω υλικά:

1κάλτσα ό,τι χρώμα θέλετε (που δεν την χρειάζεστε πια)
500 γραμμάρια περίπου ρύζι
Διακοσμητικές κορδέλες
Πομ-πομ (αν έχετε)
Ματάκια (αν έχετε)

Φόρος τιμής στον ήρωα Θεόδωρο Παπακωνσταντή

Τα παιδιά του σχολείου μας με τη συνοδεία της μπάντας περπάτησαν μέχρι την προτομή του ήρωα Θεόδωρου Παπακωνσταντή, που έπεσε κατά την τουρκική εισβολή υπερασπιζόμενος την πατρίδα του.  Εκεί εκπρόσωποι των μαθητών κατέθεσαν στεφάνι και λουλούδια τιμώντας τον ήρωα.  

Εορτασμός 1ης Απριλίου

Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στη γιορτή, και κυρίως στο Στ1, που ήταν το τμήμα που συντόνιζε τη γιορτή!

Επίσκεψη στον Αρχαιολογικό Χώρο Κουρίου

Στις 29 Μαρτίου οι Δ, Ε και Στ τάξεις του σχολείου μας επισκεφθήκαμε τον Αρχαιολογικό Χώρο Κουρίου, συγκεκριμένα το αρχαίο θέατρο και την οικία του Ευστολίου.

Κατά την αρχαιότητα το Κούριο ήταν μια σημαντική πόλη-βασίλειο και βρίσκεται σε μια από τις πιο εντυπωσιακές αρχαιολογικές περιοχές της Κύπρου. Το θέατρο, που βρίσκεται στο νότιο άκρο του απότομου λόφου στον οποίο ήταν χτισμένη η πόλη, είναι μεγάλης σημασίας.

Το θέατρο κατασκευάστηκε στα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ., αλλά πήρε τις σημερινές του διαστάσεις κατά τη διάρκεια του 2ου αιώνα μ.Χ. Αποτελείται από μια ημικυκλική ορχήστρα που περιβάλλεται από καθίσματα του κοίλου (υπόγεια κύτταρα) και ήταν κλειστό στα νότια από το κτίριο των «scenae frons», δηλαδή την πρόσοψη, που πρέπει να έφτανε στο ύψος του κοίλου, αν και σήμερα μόνο τα θεμέλια της διατηρούνται.

Εκατέρωθεν της σκηνής υπήρχαν δύο θολωτές πάροδοι (διάδρομοι), απ΄ όπου το κοινό εισερχόταν στο θέατρο. Το θέατρο μπορούσε να φιλοξενήσει μέχρι και 3.500 θεατές.

Στις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ. έγιναν τροποποιήσεις και το θέατρο μετατράπηκε σε αρένα που χρησιμοποιείτο για αγώνες με άγρια ​​ζώα. Στο τέλος του 3ου αιώνα μ.Χ. τα θεάματα στην αρένα μειώθηκαν και το θέατρο ανέκτησε τον αρχικό του σκοπό.

Οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1933, που διενεργήθηκαν από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, ενώ πολλές άλλες από Αρχαιολογικές Αποστολές άλλων Πανεπιστημίων - καθώς και το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου - συνέχισαν τις ανασκαφές.

Σήμερα το θέατρο αποτελεί τη σκηνή όπου διαδραματίζονται πολλές πολιτισμικές δραστηριότητες και θεατρικές παραστάσεις, ειδικά κατά την καλοκαιρινή περίοδο.

Από το Αρχαίο Θέατρο Κουρίου

Από την Οικία του Ευστολίου

Πολλαπλασιασμός κλασμάτων

Το εφαρμογίδιο δίνει τη δυνατότητα για αναπαράσταση πολλαπλασιασμού δύο κλασμάτων (επιλέγουμε «Activities→Multiply»). 

https://www-k6.thinkcentral.com/content/hsp/math/hspmath/na/common/itools_int_9780547584997_/fractions.html

Εορτασμός 25ης Μαρτίου 1821

Συγχαρητήρια σε όλους!!!